... τo κίτρινο λουλούδι των Κυθήρων που δε μαραίνεται ποτέ.

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ

  Το χωριό Καραβάς στη Κύπρο ανήκει στην επαρχία Κερύνειας και συνδυάζει την καθαρή θάλασσα του βορρά και τη καταπράσινη πλαγιά του Πενταδακτύλου. Τα σπίτια του χωριού έμοιαζαν χωσμένα στις λεμονιές, πορτοκαλιές και τις αμυγδαλιές και με ένα κεφαλόβρυσο να τη ποτίζει με το αστείρευτο γάργαρο νερό του. Ο Καραβάς ήταν από τα πρωτοποριακά αγροτικά κέντρα υφαντικής της Κύπρου μέχρι περίπου τα μέσα του 20ου αιώνα. Η αφθονία των πρώτων υλών, του βαμβακιού και μεταξιού, ήταν από τους βασικούς ευνοϊκούς όρους ανάπτυξης της υφαντικής τέχνης στην περιοχή. Η ονομασία Καραβάς αναφέρεται για πρώτη φορά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας 16ος-19ος αιώνας και κατά την παράδοση ονομάστηκε έτσι γιατί περιλάμβανε λιμάνι όπου κατασκευάζονταν καράβια. Κατά την Ελληνική Επανάσταση, όταν οι Τούρκοι άρχισαν τις σφαγές στη Κύπρο, παρατηρήθηκε κύμα φυγής από Κυπρίους προς τα Ελληνικά νησιά και την Πελοπόννησο. Όταν ο Κωνσταντίνος Κανάρης έφθασε στα παράλια της Κύπρου για να μαζέψει εμπορεύματα, τρόφιμα, και χρήματα που προσέφεραν οι Κύπριοι υπέρ του αγώνα κατά των Τούρκων, ελλιμενίστει στο μικρό λιμάνι Ασπρόβρυση της Λαπήθου και του Καραβά. Ο Κανάρης φιλοξενήθηκε στον Καραβά στο αρχοντικό του πρόκριτου του χωριού, Γεωργάτζη Πασπάλλα. Αφού οι κάτοικοι προσέφεραν ασμένως και χρήματα και ολόκληρα φορτία τροφίμων, ο Κανάρης έφυγε από τη Κύπρο παίρνοντας μαζί του και ένα μεγάλο αριθμό από τους κατοίκους του Καραβά. Αυτούς τους ανθρώπους που έφυγαν από τον Καραβά, ο Κανάρης τους πήρε στα Κύθηρα. Εκεί στο νέο τους νησί, έκτισαν ένα καινούριο χωριό και του έδωσαν το όνομα του παλαιού τους χωριού στη Κύπρο-Καραβάς. Το καινούριο τους χωριό όχι μόνο είχε το ίδιο όνομα με το παλιό, αλλά χτίστηκε σε μια περιοχή που έμοιαζε πάρα πολύ με το χωριό τους στην Κύπρο. Εκεί, αυτοί οι μετανάστες άρχισαν να καλλιεργούν λεμόνια και πορτοκάλια καθώς και αμυγδαλιές, αφού όπως και στον Καραβά της Κύπρου, το νερό ήταν άφθονο.Οι γυναίκες πήραν μαζί τους την τέχνη της υφαντικής του Καραβά όπως τις περίφημες δαντέλες του βελονιού, τις ‘‘πιπίλλες’’, που ήταν ξακουστές σε όλη την Κύπρο. Στά Κύθηρα,στο καινούριο τους χωριό τον Καραβά, εξακολουθούν να τις φτιάχνουν μέχρι σήμερα. Ο Καραβάς της Κύπρου αν και σήμερα είναι κατεχόμενος από τους Τούρκους, έχει διδυμοποιηθεί με το αδελφό χωριό του στά Κύθηρα.


 Να σημειώσουμε ότι η επίσημη αδελφοποίηση του Δήμου Κυθήρων με το Δήμο Καραβά της Κύπρου πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012 στο Δημαρχείο Κυθήρων.

Το Δήμο Κυθήρων εκπροσώπησαν ο Δήμαρχος Κυθήρων κ. Θεόδωρος Κουκούλης, οι Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι της πλειοψηφίας, αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης και ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Καραβά Κυθήρων κ. Γιώργος Τσάκος.

Επίσης παρών ήταν και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ. Το Δήμο Καραβά της Κύπρου εκπροσώπησαν, ο Δήμαρχος Ιωάννης Παπαϊωάννου, ένας Δημοτικός Σύμβουλος, δεκαμελής αντιπροσωπεία της νεολαίας Καραβά και άλλα άτομα από την Κύπρο. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν επίσης και πολλοί Κυθήριοι.

Το λόγο πήραν πρώτοι, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κυθήρων κ. Βέζος Λάζαρος και ο Δήμαρχος Κυθήρων κ. Κουκούλης Θεόδωρος, οι οποίοι καλωσόρισαν την αποστολή από την Κύπρο και ο κ. Κουκούλης μίλησε για τη σημαντικότητα και το ιστορικό αυτής της αδελφοποίησης αλλά και για την παράνομη κατοχή της μισής Κύπρου μετά το 1974 και τον διωγμό των Ελληνοκυπρίων.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Δήμαρχος του Καραβά της Κύπρου, κ. Παπαϊωάννου, ο οποίος με τη σειρά του ευχαρίστησε για τη φιλοξενία και μίλησε και αυτός για τη σημασία και την προσπάθεια αυτής της αδελφοποίησης αλλά και για τον ξεριζωμό που βιώνουν οι δημότες του Καραβά της Κύπρου από τα τραγικά γεγονότα του 1974 και το διωγμό τους από την ιδιαίτερή τους πατρίδα. Στη συνέχεια, υπογράφηκαν τα πρωτόκολλα αδελφοποίησης, έγινε η εθιμοτυπική ανταλλαγή δώρων και η εκδήλωση έκλεισε με τις καθιερωμένες φωτογραφίες και κεράσματα.

http://tsirigofm.blogspot.gr/2012/09/2082012-video.html

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Τό Μήνυμα της Κυριακής (Ηχητικό μήνυμα) 
από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων
κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
† ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΛΟΥΚΑ {ΑΣΩΤΟΥ}
(28-02-2016)

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ                                                                   ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ, 28-2-2016)

kyriakh_tou_aswtou_1Κυριακή τοῦ Ἀσώτου
(28-02-2016)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ὁ ὀγκόλιθος τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί ἡ ἀποκύλιση του.

Κανείς, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, δέν ὑποχρέωσε τόν δευτερότοκο υἱό τῆς σημερινῆς παραβολῆς νά μένει στό σπίτι τοῦ πατέρα του. Κανείς, ἐπίσης, δέν τοῦ ἐπέβαλε τόν τρόπο διαχειρίσεως τῆς πατρικῆς περιουσίας. Ἀντίθετα, μἐ σεβασμό στήν παράλογη ἀπαίτηση του, αὐτή τοῦ παραχωρήθηκε χωρίς ὅρους.
Κανείς, τέλος, δέν τόν πίεσε γιά τήν συγκλονιστική του μετάνοια. Ἔτσι, μετά τόν ἄπειρο θαυμασμό γιά τήν ἀγαθότητα καί μακροθυμία τοῦ Πατέρα, θαυμάζουμε τήν στιγμή τῆς Μεγάλης Ἀπόφασης τοῦ Ἀσώτου: Τήν 180 μοιρῶν στροφή στήν ζωή του, τήν τολμηρή πορεία ἐπιστροφῆς στόν Πατρικό Οἶκο...

Ἡ εὐκολία τοῦ δρόμου τῆς καταστροφῆς εἶχε ὁδηγήσει σέ σωματικό καί πνευματικό λιμό. Ὁ εὔπορος γιός εἶχε καταντήσει ρακένδυτος, χωρίς παπούτσια, ἀνυπόληπτος, σκελετωμένος. Τί ἦταν ἐκεῖνο πού τόν εἶχε ὁδηγήσει στήν ἐξουθένωση; Ἦταν Χριστιανοί μου, ὁ ὀγκόλιθος τοῦ ἐγωϊσμοῦ  καί τῆς ἰδιοτέλειας. Καί γιά τό ἀνείπωτο βάρος, πού ὁ ἐγωϊσμός φέρνει στήν ψυχή, δέν ὑπάρχουν σταθμά μετρήσεως.
Τήν ὥρα τοῦ τελικοῦ χαμοῦ ὁ Ἄσωτος ἐπιδεικνύει κάτι ἀπροσδόκητο: τήν δύναμη τῆς ταπεινώσεως. Γιατί ἡ ταπείνωση δέν εἶναι ἀδυναμία, ὅπως ἐπιπόλαια μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ, εἶναι δύναμη. Ἡ κατ'ἐξοχήν δύναμη. Αὐτή πού μπόρεσε νά ἀποτινάξει τό ἀσήκωτο βάρος τοῦ ὀγκολίθου. Καί ἔτσι ὁ ἐξαθλιωμένος δευτερότοκος υἱός μπόρεσε νά πάρει τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς...Ἐλεύθερα! Χωρίς ὑποδείξεις!  Γι΄αὐτό καί ἡ πορεία τῆς μετανοίας ἀπέκτησε ἀνεκτίμητη ἀξία.
Δέν ἔμεινε ὁ Ἄσωτος μόνον στήν ἀπόφαση τῆς ἐπανόδου˙σχεδίασε καί τί θά ἔλεγε στόν Πατέρα: θά ὁμολογοῦσε τήν ἁμαρτία του. Καί θά ζητοῦσε τήν πατρική εὔνοια καί τήν πατρική αὐλή...Καί τοῦ δόθηκε ἡ Πατρική ἀγκαλιά!... Χωρίς μάλωμα. Χωρίς ὅρους. Ἀρκεῖ πού γύρισε.
Οἱ παραβολές τοῦ Κυρίου, Χριστιανοί μου, λέχθηκαν γιά νά διδάξουν. Καί στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου ὁ Χριστός μᾶς διδάσκει τήν μετάνοια.
Τό βάρος τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας κάνει τήν ἀπόφαση μετανοίας βουνό. Καί ἐπειδή ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε στό βάθος τῆς συνειδήσεως μας ἔμφυτη τήν ἀνάγκη μετανοίας, πολλές φορές τήν ὑποκαθιστοῦμε μέ προσωρινά δάκρυα καί μέ δῆθεν «ὁριστικές» ἀποφάσεις. Καί μᾶς λείπει τό σπουδαιότερο: ἡ πορεία πρός τόν Πατέρα.
Αὐτήν τήν προεία ἡ Ἐκκλησία μας τήν θεμελιώνει, τήν ἐξαγιάζει καί τήν καταξιώνει μέ τό Ἱερό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως. Ἀλλιῶς νοιώθει ὁ πιστός ἄν μείνει στίς «ἀποφάσεις», ἤ στήν ἀτομική αἴτηση συγχωρήσεως ἀπό τόν Θεό καί ἀλλιῶς ὅταν θά βγεῖ ἀπό τό Ἐξομολογητήριο. Ἐπειδή στό δεύτερο εἶναι ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ πού τόν γαληνεύει καί ἡ Δύναμή Του, πού τόν βοηθάει στήν ἀποκύλιση τοῦ νεκρικοῦ ὀγκόλιθου.
π.Πέτρος Μαριᾶτος

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016



Το σπίτι του Πολυχρόνη

 

  Ένα μεγάλο σπίτι
Ένα σπίτι με πολλά ασύμμετρα παράθυρα,  
ένα σπίτι σκοτεινό,
ένα σπίτι με βαθύ μπλε φως,  
ένα σπίτι που δεν μοιάζει για σπίτι,
ένα σπίτι ανοιχτό  
για αυτούς  που δεν φοβούνται την έλλειψη πόρτας,
ένα σπίτι για αυτούς που δεν φοβούνται το σκοτάδι 
και τη συγκατοίκηση,
ένα σπίτι όμορφο, άγριο, φιλικό με κρυμμένη ομορφιά
που σε ελκύει να μπεις μέσα του να την ανακαλύψεις,
ένα σπίτι γεμάτο με μαγικά χρώματα,
ένα σπίτι με αδιέξοδα με λαβύρινθους
τόσο μεγάλο αλλά και τόσο μικρό και... ζεστό.
Ένα τέτοιο σπίτι έχω και είναι ανοιχτό σε όλους.

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο blog "θαλασσοπορείες"
από τον  Κυθήριο Πολυχρόνη Χρυσαφίτη, δύτη,
που έφυγε από αυτή τη ζωή ξαφνικά,
στις 25 Φεβρουαρίου 2008
Όλες οι φωτογραφίες είναι δικές του.
.