... τo κίτρινο λουλούδι των Κυθήρων που δε μαραίνεται ποτέ.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016



Το σπίτι του Πολυχρόνη

 

  Ένα μεγάλο σπίτι
Ένα σπίτι με πολλά ασύμμετρα παράθυρα,  
ένα σπίτι σκοτεινό,
ένα σπίτι με βαθύ μπλε φως,  
ένα σπίτι που δεν μοιάζει για σπίτι,
ένα σπίτι ανοιχτό  
για αυτούς  που δεν φοβούνται την έλλειψη πόρτας,
ένα σπίτι για αυτούς που δεν φοβούνται το σκοτάδι 
και τη συγκατοίκηση,
ένα σπίτι όμορφο, άγριο, φιλικό με κρυμμένη ομορφιά
που σε ελκύει να μπεις μέσα του να την ανακαλύψεις,
ένα σπίτι γεμάτο με μαγικά χρώματα,
ένα σπίτι με αδιέξοδα με λαβύρινθους
τόσο μεγάλο αλλά και τόσο μικρό και... ζεστό.
Ένα τέτοιο σπίτι έχω και είναι ανοιχτό σε όλους.

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο blog "θαλασσοπορείες"
από τον  Κυθήριο Πολυχρόνη Χρυσαφίτη, δύτη,
που έφυγε από αυτή τη ζωή ξαφνικά,
στις 25 Φεβρουαρίου 2008
Όλες οι φωτογραφίες είναι δικές του.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: