Περί  πνευματικής μελέτης

 

     Μπορείς να γεμίσεις ένα δοχείο, όταν είναι ήδη γεμάτο; Για να μπει το θεϊκό νόημα εντός σου, για να μπει η χάρις του Θεού, πρέπει να αδειάσεις την καρδιά από τα πάθη, τον εγωισμό, τα μίση, τις ζήλειες, τα απωθημένα αισθήματα, τα ελατήρια ιδιοτέλειας,  να την καθαρίσεις και να την γεμίσεις με αρετές. Τα πάθη είναι όπως τα παράσιτα. Ανοίγεις το ραδιόφωνο να ακούσεις ένα σταθμό και ακούς συνεχώς παράσιτα. Δεν καταλαβαίνεις τι λέει ο εκφωνητής. Πρέπει να σταματήσουν τα παράσιτα για να ακούσεις την φωνή. Πώς θα ακούσεις την φωνή του Θεού, όταν μέσα σου βρυχώνται, όταν μέσα σου γρυλίζουν τα πάθη; Πρέπει να απελευθερωθείς, διότι με αυτά παραμένεις σαρκικός άνθρωπος, και "ψυχικός άνθρωπος ου δέχεται" , δεν καταλαβαίνει "τα του Πνεύματος του Θεού".

 

     Τα παράσιτα όμως μπορεί να είναι και εξωτερικά. Μπορεί να είναι μία φασαρία, δηλαδή, όταν διαβάζεις μέσα σε φασαρία και δεν αναζητάς μια ήσυχη στιγμή. Όταν θέλεις να κολυμπήσεις στη θάλασσα, αλλάζεις τα ρούχα σου, αλλιώς θα βραχούν, θα βαρύνουν και θα βουλιάξεις. Έτσι πρέπει να βγάλεις όλα εκείνα που μπορούν να γεμίζουν την ζωή σου: ασχολίες, θελήματα, τα βουητά του κόσμου. Να τα κλείσεις έξω από την πόρτα σου. Να μείνεις λίγες στιγμές μόνος σου με τον Θεό. Φθάνουν οι υπόλοιπες ώρες που είναι τόσο γεμάτες από κόπο. Αυτές τις στιγμές ας είσαι μόνος μόνω τω Θεώ.

 

     Στη θέση αυτών που αφήρεσες, στην θέση της αδιαφορίας, στην θέση της ξενιτείας της καρδιάς, της απομακρύνσεως από όλα, θα βάλεις τον πόθο του Θεού. Μέσα μας ας υπάρχει η πεποίθηση, η απόφαση ότι πρέπει να τα καταλάβω, διότι πρέπει να γίνω άγιος. Όπως ο τυφλός φώναζε, Θεέ μου, θέλω να σε δω, έτσι να φωνάζεις και συ. Όπως το νήπιο αρπάζει τον μαστό της μητέρας του και θηλάζει με πάθος, έτσι και συ να αρπάζεις το βιβλίο...

Αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

(Από το βιβλίο "Περί Θεού, Λόγος αισθήσεως" Εκδόσεις Ίνδικτος)